Het Regionaal Crisisplan van de Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland wordt elke vier jaar geactualiseerd en zo ook nu weer. Het crisisplan beschrijft de crisisorganisatie, de taken en de bevoegdheden van de veiligheidsregio. Belangrijke wijziging ten opzichte van het vorige crisisplan is de beschrijving van vijf modaliteiten waarbinnen een crisis kan worden afgehandeld. De keuze van een modaliteit wordt voorafgegaan door een crisisdiagnose.
De modaliteit ‘Flitsramp’ beschrijft de GRIP-opschaling. Als de crisis een acute inzet vereist, is er geen tijd om de crisis vooraf te diagnosticeren en wordt op de ‘GRIP-knop’ gedrukt. Alle partijen schalen direct op en inmiddels weet iedereen elkaar goed te vinden. Een nieuw element aan de GRIP-structuur is ‘GRIP 3 op locatie’. Dit houdt in dat de burgemeester in de eigen gemeente blijft en dat het beleidsteam naar de betreffende gemeente afreist om de burgemeester te adviseren.
Een crisisdiagnose is een moment waarop door betrokken partijen wordt nagedacht over de crisis en welke vorm van crisisorganisatie het meest geschikt is om zo snel mogelijk terug te keren naar de normale situatie. Bij de crisisdiagnose is keuze uit vijf modaliteiten: Nafase, Dreiging, Geplande crisis en Beleidscrisis. En als er geen tijd is voor een uitgebreide crisisdiagnose is er de modaliteit Flitsramp (GRIP).
Op dit moment ontwikkelt de veiligheidsregio presentaties, filmpjes en ander materiaal om - bijvoorbeeld tijdens oefeningen - het crisisplan onder de aandacht te brengen van de crisisfunctionarissen. De GHOR gaat samen met de ACGZ de crisisdiagnose - en de rol van de ACGZ daarin - nader uitwerken.
In december 2016 is het concept crisisplan door het bestuur geaccordeerd. Op dit moment wordt het besproken in de gemeenteraden en naar verwachting wordt het in de loop van april bestuurlijk vastgesteld.